مدل تعادل عمومی کلاسیک

مصرف کنندگان بازار کار شرکت ها هستند. تقاضا برای خدمات کارگری تقاضای مشتق شده ، ناشی از عرضه و تقاضای محصولات شرکت در بازار کالاها است. فرض بر این است که هدف یک شرکت به حداکثر رساندن سود با توجه به تقاضای محصولاتش و با توجه به فناوری تولیدی است که در اختیار آن است.

برخی از نشانه گذاری ها:

اجازه دهید ${\ displaystyle p}$  سطح قیمت کالاها باشد
اجازه دهید ${\ displaystyle w}$  دستمزد اسمی باشد
اجازه دهید ${\ displaystyle \ امگا}$  دستمزد واقعی باشد (p / p)
اجازه دهید ${\ displaystyle \ pi}$  سود شرکت ها باشد
اجازه دهید ${\ displaystyle L ^ {D}}$  تقاضای کار باشد
اجازه دهید ${\ displaystyle Y ^ {S}}$  تولید شرکت هایی از کالاهایی است که به بازار کالا عرضه می کند.

عملکرد خروجی

اجازه دهید این تابع خروجی (عرضه کالا) را به صورت زیر مشخص کنیم:

${\ displaystyle Y ^ {S} (L ^ {D})}$ 

این یک عملکرد مقعر در حال افزایش است با توجه به L ^D به دلیل کاهش محصول حاشیه ای کار. توجه داشته باشید که در این مدل ساده ، نیروی کار تنها عامل تولید است. اگر ما در حال تجزیه و تحلیل بازار کالاها بودیم ، این ساده سازی می تواند مشکلاتی ایجاد کند ، اما چون در حال بررسی بازار کار هستیم ، این ساده سازی ارزشمند است.

عملکرد سود شرکتها

به طور کلی سود شرکت به شرح زیر محاسبه می شود:

سود = درآمد - هزینه

از نظر اسمی تابع سود عبارت است از:

${\ displaystyle p \ cdot \ pi = p \ cdot Y ^ {S} -w \ cdot L ^ {D}}$ 

در اصطلاح واقعی این موارد به شرح زیر است:

${\ displaystyle \ pi = Y ^ {S} - {\ frac {w} {p}} \ cdot L ^ {D} = Y ^ {S} - \ امگا \ cdot L ^ {D}}$ 

شرط مطلوب شرکتها (به حداکثر رساندن سود)

در تلاش برای دستیابی به یک وضعیت مطلوب ، شرکت ها می توانند سود خود را با این عملکرد حداکثر سود به حداکثر برسانند :

${\ displaystyle {\ frac {dY ^ {S} (L ^ {D})} {dL ^ {D}}} = \ امگا}$ 

هنگامی که توابع داده می شوند ، تقاضای کار (L ^D ) را می توان از این معادله استخراج کرد.

تأمین کنندگان بازار کار خانوارها هستند . یک خانوار را می توان جمع همه افراد درون خانواده دانست. هر خانوار مقداری از خدمات کارگری را به بازار ارائه می دهد. عرضه نیروی کار را می توان جمع خدمات نیروی کار ارائه شده توسط همه خانوارها دانست. میزان خدماتی که هر خانوار ارائه می دهد به نیاز مصرفی خانوار و اولویت نسبی افراد نسبت به وقت آزاد بستگی دارد.

برخی از نشانه گذاری ها:

اجازه دهید U سودمندی کامل باشد
اجازه دهید Y D تقاضای کالا (مصرف) باشد
بگذارید L S نیروی کار باشد (ساعت کار)
اجازه دهید D (L S ) باشد بی مصرفی از کار، یک تابع محدب افزایش با توجه به L S .

محدودیت مصرف خانوارها

محدودیت مصرف = درآمد سود + درآمد دستمزد

${\ displaystyle Y ^ {D} = \ pi + \ omega \ cdot L ^ {S}}$ 

عملکرد مطلوب خانوارها

سودمندی کلی = سودمندی از مصرف - عدم قابلیت استفاده از کار
${\ displaystyle U = Y ^ {D} -D (L ^ {S})}$ 
مصرف جایگزین :
${\ displaystyle U = \ pi + \ omega \ cdot L ^ {S} -D (L ^ {S})}$ 

وضعیت مطلوب خانوارها

حداکثر عملکرد مطلوب :
${\ displaystyle {\ frac {dD (L ^ {S})} {dL ^ {S}}} = \ امگا}$ 
هنگامی که توابع داده می شود ، نیروی کار (L ^S ) را می توان از این معادله استخراج کرد.

Y = C + I + G به موجب آن Y تولید می شود ، C مصرف است ، من سرمایه گذاری و G هزینه های دولت است

MV = PY (معادله مبادله فیشر)