تمامی شهرهای‌هوشمند، الکترونیکی هم هستند، اما تمام شهرهای الکترونیکی، هوشمند نیستند. تفاوت آن‌ها در نحوه پاسخ‌گویی به مشکلات و حل مسئله است.
با توجه به تعاریف و کارکردهای مختلف این دو عنوان می‌توان گفت تفاوت بین شهرهوشمند و شهر‌الکترونیکی خط باریکی است و در واقع این دو مفهوم در امتداد هم قراردارند و بعد از ایجاد ابزار الکترونیکی جهت ارائه خدمات در شهرالکترونیک، مرحله بعد بهکارگیری خلاقانه و هوشمند این فناوری‌ها در شهر برای دستیابی به شهر هوشمند میباشد. مفهوم شهرالکترونیک به‌عنوان زیرساخت یا سرمایه فیزیکی (physical capital) یک شهر به حساب می‌‌‌‌آید در حالی‌که مفهوم شهرهوشمند به‌عنوان سرمایه فکری (Intellectual capital) و دانش ارتباطی یا زیرساخت اجتماعی قلمداد میشود.
برچسب شهرهوشمند معمولا برای توصیف شهری که توانایی پشتیبانی از روش‌های یادگیری، توسعه فناوری و نوآوری را دارد استفاده میشود. در این معنا، هر شهر‌الکترونیکی ااما باهوش نیست، اما هر شهرهوشمند دارای اجزای الکترونیک است. آنچه یک شهر را به سمت هوشمندی پیش می‌برد، صرفاً استفاده از ابزار الکترونیکی نیست، بلکه استفاده از این ابزار جهت ارتقای سطح کیفی زندگی شهروندان یک شهر به صورت کارا و بهره‌ور است.
تفاوت در نحوه حل مسئله
تمامی شهرهای‌هوشمند، الکترونیکی هم هستند، اما تمام شهرهای الکترونیکی، هوشمند نیستند. تفاوت آن‌ها در نحوه پاسخ‌گویی به مشکلات و حل مسئله است. در واقع در درون شهر‌الکترونیکی ارائه خدمات از طریق ارتباطات دیجیتالی صورت می‌گیرد اما در درون شهر هوشمند فضای دیجیتال ابزاری برای حل مسائل میباشد و تنها راهکار نیست. به‌طور کلی خدماتی که توسط مدیران محلی ارائه می‌شوند بین دولت و مردم قرار می‌گیرند در‌حالی که شهر هوشمند در داخل مردم و دولت است یعنی وابسته به نوآوری و مشارکت شهروندان میباشد که نشان‌دهنده این مطلب است که ملاک‌های اصلی شهرهوشمند نوآوری، هوش رقابتی، جذب فناوری و ارتقای محصولات جدید می‌باشند.
شهرهوشمند همراه با چهار اصل تعریف میشود که هر کدام از این اصول در معنا دادن به شهر هوشمند نقشی اساسی را ایفا می‌کنند و شامل: دانش و توسعه دانش‌محور، توسعه‌پایدار، تقویت یکپارچگی شهر و مشارکت شهروندان میباشد.
افزایش مشارکت در شهر هوشمند
در حال حاضر بسیاری از کشورهای جهان برای حل معضلات شهری خود، به راهکارهای دنیای مجازی روی آورده‌اند که عموما تحت عناوینی نظیر شهر دیجیتال» یا دولت الکترونیک» معرفی می‌شوند. در چنین رویکردهایی، تولید و ارائه خدمات تنها محدود به اطلاعات دیجیتال میباشد و از طریق ارتباطات دیجیتال و با ارائه اطلاعات از سوی مسئولان مربوطه به شهروندان صورت می‌پذیرد.
ولی نکته‌ای که باید در شکل‌‌‌گیری شهر هوشمند» به آن توجه کرد بهکارگیری فرایند‌های خلاقانه در زمینه‌های مختلف شهری جهت افزایش مشارکت شهروندان میباشد؛ به گونه‌ای که هریک از افراد جامعه دیدی آینده‌نگر نسبت به شهر و مسائل و مشکلات آن دارند و همواره خود را تأثیرگذار در جهت هوشمند‌سازی شهر می‌دانند؛ بنابراین یکی از تفاوت‌های عمده میان شهر هوشمند و شهر دیجیتال، توانایی شهر هوشمند در پاسخ‌گویی و حل مسائل شهری شهروندان تحت سلسله مراتبی پایین به بالا است.
براین اساس شهروندان شهر هوشمند به دلیل آگاهی بیشتر در مورد شهر خودشان و مشارکت در اداره آن، از مسئولیت‌پذیری بالایی در قبال شهر خود برخوردارند و در سطح مشارکتی خود، تولید کننده خدمات خواهند بود. بدین ترتیب است که زندگی شهری در شهرهوشمند سرزنده و پویا میشود.
برچسب شهرهوشمند معمولا برای توصیف شهری که توانایی پشتیبانی از روش‌های یادگیری، توسعه فناوری و نوآوری را دارد استفاده میشود. در این معنا، هر شهر‌الکترونیکی ااما باهوش نیست، اما هر شهرهوشمند دارای اجزای الکترونیک است. آنچه یک شهر را به سمت هوشمندی پیش می‌برد، صرفاً استفاده از ابزار الکترونیکی نیست، بلکه استفاده از این ابزار جهت ارتقای سطح کیفی زندگی شهروندان یک شهر به صورت کارا و بهره‌ور است.
تفاوت در نحوه حل مسئله
تمامی شهرهای‌هوشمند، الکترونیکی هم هستند، اما تمام شهرهای الکترونیکی، هوشمند نیستند. تفاوت آن‌ها در نحوه پاسخ‌گویی به مشکلات و حل مسئله است. در واقع در درون شهر‌الکترونیکی ارائه خدمات از طریق ارتباطات دیجیتالی صورت می‌گیرد اما در درون شهر هوشمند فضای دیجیتال ابزاری برای حل مسائل میباشد و تنها راهکار نیست. به‌طور کلی خدماتی که توسط مدیران محلی ارائه می‌شوند بین دولت و مردم قرار می‌گیرند در‌حالی که شهر هوشمند در داخل مردم و دولت است یعنی وابسته به نوآوری و مشارکت شهروندان میباشد که نشان‌دهنده این مطلب است که ملاک‌های اصلی شهرهوشمند نوآوری، هوش رقابتی، جذب فناوری و ارتقای محصولات جدید می‌باشند.
شهرهوشمند همراه با چهار اصل تعریف میشود که هر کدام از این اصول در معنا دادن به شهر هوشمند نقشی اساسی را ایفا می‌کنند و شامل: دانش و توسعه دانش‌محور، توسعه‌پایدار، تقویت یکپارچگی شهر و مشارکت شهروندان میباشد.
افزایش مشارکت در شهر هوشمند
در حال حاضر بسیاری از کشورهای جهان برای حل معضلات شهری خود، به راهکارهای دنیای مجازی روی آورده‌اند که عموما تحت عناوینی نظیر شهر دیجیتال» یا دولت الکترونیک» معرفی می‌شوند. در چنین رویکردهایی، تولید و ارائه خدمات تنها محدود به اطلاعات دیجیتال میباشد و از طریق ارتباطات دیجیتال و با ارائه اطلاعات از سوی مسئولان مربوطه به شهروندان صورت می‌پذیرد.
ولی نکته‌ای که باید در شکل‌‌‌گیری شهر هوشمند» به آن توجه کرد بهکارگیری فرایند‌های خلاقانه در زمینه‌های مختلف شهری جهت افزایش مشارکت شهروندان میباشد؛ به گونه‌ای که هریک از افراد جامعه دیدی آینده‌نگر نسبت به شهر و مسائل و مشکلات آن دارند و همواره خود را تأثیرگذار در جهت هوشمند‌سازی شهر می‌دانند؛ بنابراین یکی از تفاوت‌های عمده میان شهر هوشمند و شهر دیجیتال، توانایی شهر هوشمند در پاسخ‌گویی و حل مسائل شهری شهروندان تحت سلسله مراتبی پایین به بالا است.
براین اساس شهروندان شهر هوشمند به دلیل آگاهی بیشتر در مورد شهر خودشان و مشارکت در اداره آن، از مسئولیت‌پذیری بالایی در قبال شهر خود برخوردارند و در سطح مشارکتی خود، تولید کننده خدمات خواهند بود. بدین ترتیب است که زندگی شهری در شهرهوشمند سرزنده و پویا میشود.
نقش شیلد (لایه داخلی محافظ) در کابل های برق
شهر ,هوشمند ,شهروندان ,حل ,شهرهوشمند ,میباشد ,شهر هوشمند ,به شهر ,و حل ,ارائه خدمات ,مشارکت شهروندان ,نیستند تفاوت آن‌ها ,مشارکت شهروندان میباشد ,هوشمند نیستند تفاوت ,الکترونیکی، هوشمند نیستند
درباره این سایت